Makelaar in Wiskunde
Ach, de kerncentrales verdwijnen, hoe triest. Maar alles gaat nu eenmaal voorbij, vroeg of laat, zo is het leven. Daar helpt geen Wim Sonneveld aan.
Om de herinnering aan deze dinosauriërs levendig te houden produceert deze firma prachtige borden van Delfts blauw. Verzamel ze allemaal en hang ze aan uw muur!
Why train wheels have conical geometry pic.twitter.com/B7CODGMW0P
— World and Science (@WorldAndScience) 31 March 2018
Deze discussie over dit filmpje is het volgen waard, al was het alleen maar om u te realiseren dat de helling van het wiel in de video zwaar wordt overdreven. Zo ziet een echt treinwiel eruit:
De TUDelft gaat ook op deze vorm in, zij het dan in vrij technisch jargon.
De kleurrijke Richard Feynman heeft er uiteraard ook nog wat over te zeggen:
Ook op Numberphile is er aandacht voor de vorm:
Je moet wel wat van het verschil tussen de genoemde twee disciplines begrijpen om deze grap te snappen. Gelukkig doe ik – theoretisch natuurkundige – dat.
Statica
Het was een kattevel, ’t miauwde nog.
’t Hing aan een koordje, midden voor de klas.
Ik had de ebonieten staaf; ik was
de kattenmepper, ik, die vooralsnog
niet eens een kat bezat – hoe was dat toch
gekomen? De leraar knoopte zijn das
los, die van zijde was; een staaf van glas
had hij achter zijn rug vandaan. Bedrog:de spanning vloeide weg, gejoel steeg op,
en ‘Jongens,’ vroeg hij, ‘toe nou jongens, toe.’
Zijn bruine ogen stonden in zijn kop
of hij de hond was die wij moesten slaan.
Geen stok was daarvoor nodig. ‘k Zag al hoe
hij na een droevig jaar op straat zou staan.
Zo af en toe maak ik hier een uitstapje naar de Natuurkunde, per slot van rekening het vak dat ik gestudeerd heb.
In een analyse op Meander wordt uitgebreide achtergrondinformatie gegeven over dit gedicht en trekt de auteur van het stuk een conclusie: “Juist in het onderwijs gelden de hardste wetten….”
Over de protagonist, de natuurkundeleraar, zegt de dichter:
Zijn bruine ogen stonden in zijn kop
of hij de hond was die wij moesten slaan.
Geen stok was daarvoor nodig. ‘k Zag al hoe
hij na een droevig jaar op straat zou staan.
Let ook op de witregel tussen regel 8 en 9!
Met dank aan wiskunde voor de tip!
Deze drie worden vanmiddag (15:30 uur) onthuld.
Er is ook een nieuwe website met alle muurformules tot nu toe.
Ik besteedde al eerder aandacht aan de fascinerende strandbeesten van kunstenaar – uitvinder Theo Jansen. Over het algemeen bewegen deze zich vrijelijk, maar ze kunnen kennelijk ook ingezet worden voor hand- en spandiensten! Theo zelf heeft in deze video ook nog een cameo.
Met dank aan wiskunde voor de tip!
In deze video slaan ze op hol:
De BBC publiceerde zondag bovenstaand overzicht van de groottes van recente kernbomexplosies in Noord-Korea. Het gebruik van deze getallen is echter misleidend. Ik heb het nu eens niet over de diameters van de gebruikte cirkeldiagrammen, waarmee vaker wat misgaat, ik heb het over iets achterliggends.
De grootte van kernbomexplosies wordt vaak, zoals hier, uitgedrukt in dezelfde eenheden als die van aardbevingen: met de Schaal van Richter. Als je de groottes van de kernproef van oktober 2006 (4,3) vergelijkt met die van september 2016 (5,3), dan ben je op grond van de genoteerde waarden misschien geneigd om te zeggen: Kim is in die tien jaar niet erg veel opgeschoten: een sprongetje van slechts 1.
Dat geldt ook als je de cirkels vervangt door staafdiagrammen en de meest recente proef erin opneemt:
Maar de hier gebruikte Schaal van Richter is een logaritmische schaal!
Wat de kracht van bommen betreft gaat het uiteindelijk niet om dat getal (M) op de Richterschaal (zo’n schaal is vooral gekozen om zaken die in orde van grootte enorm uiteenlopen een beetje overzichtelijk te houden), maar om de energie E. En dan betekent zo’n sprongetje van slechts 1 een reële toename met een factor (ongeveer) 10. Preciezer: 10^1,5 ≈ 30. Als u dat maar weet!
De Volkskrant deed het vanmorgen beter: de grootte van de cirkels is in overeenstemming met het aantal (kilo)ton TNT, de maat die er werkelijk toe doet.
Met dank aan correspondent Wim Neeleman, Maputo, Mozambique.