Makelaar in Wiskunde
Bovenstaande dialoog tussen de verleidelijke Evelyn Cross Mulwray (Fay Dunaway) en privédetective Jake Gittes (Jack Nicholson) uit de film-noir (overigens: gefilmd in prachtig technicolor) Chinatown van Roman Polanski, blijkt vooral toepasselijk voor onze laatste levensjaren. Zie de grafieken hieronder. Over de verwoorde conclusie valt overigens best te twisten.
Aldus acteur Chris Peters vanmorgen in het Parool. Hij speelt de rol van Tonio in de gelijknamige film, die gebaseerd is op de requiemroman van A.F.Th. van der Heijden met dezelfde titel.
Hieronder een citaat:
Uit de film The General.
Althans dat valt in de beschrijving van de film Der Busenfreund vanmorgen in de Volkskrant te lezen. De trailer hierboven toont in ieder geval een aparte fascinatie voor de sinus en cosinus.
Voor wie niet voldoende geduld heeft: hier is de gehele film ook te zien:
In de publiciteit rond de nieuwe film van Alex van Warmerdam, Schneider vs. Bax, lees en hoor ik dat deze regisseur per se niet wilde dat hoofdrolspeelster Maria Kraakman een rechthoek speelde. Zie bijvoorbeeld het interview met Kraakman hierboven, uit de VPRO-gids.
Hoezo, van Warmerdam? Wat is er mis met een rechthoek? Jij discrimineert, rechte lijn die je bent, miezerig Abelmannetje, met die schaar van je.
Wij hier, wiskundigen van Nederland, staan vierkant achter de rechthoek!
Nee, ik heb het hier niet over de film, waarin bovenstaand bankje aan de Leidsegracht (Amsterdam) een glansrol vervult, maar over het gelijknamige boek waarop deze film gebaseerd is.
In het boek, van John Green, zit enige wiskunde verstopt. Allereerst is daar de bekende paradox van Zeno, Achilles en de schildpad, die het verschil tussen actueel en potentieel oneindig verkent.
So Zeno is most famous for his tortoise paradox. Let us imagine that you are in a race with a tortoise. The tortoise has a ten-yard head start. In the time it takes you to run that ten yards, the tortoise has maybe moved one yard. And then in the time it takes you to make up that distance, the tortoise goes a bit farther, and so on forever. You are faster than the tortoise but you can never catch him, you can only decrease his lead.
Of course, you just run past the tortoise without contemplating the mechanics involved, but the question of how you are able to do this turns out to be incredibly complicated, and no one really solved it until Cantor showed us that some infinities are bigger than other infinities.
Dat oneindig wordt verder verkend via onderstaand citaat, waaruit wat zinnen zijn weggelaten. Let op: niet alles klopt! Wilt u meer over het begrip oneindig in de wiskunde weten, dan kunt u hier terecht.
I can’t talk about our love story, so I will talk about math. I am not a mathematician, but I know this: there are infinite numbers between 0 and 1. There’s .1 and .12 and .112 and an infinite collection of others. Of course, there is a bigger infinite set of numbers between 0 and 2, or between 0 and a million. Some infinities are bigger than other infinities. […] There are days, many of them, when I resent the size of my unbounded set. I want more numbers than I’m likely to get […]. But […], my love, I cannot tell you how thankful I am for our little infinity. I wouldn’t trade it for the world. You gave me a forever within the numbered days.
Ex-deelnemer Adam P Goucher bespreekt deze film in de Guardian, inclusief de seksuele intriges rond de International Mathematical Olympiad (IMO) .
Hieronder de winnaars van IMO 2011 in Amsterdam met …
Deze film over de wiskundige Alan Turing kreeg bovenstaande waarschuwing mee van de New York Times. Advanced Math is gelukkig niet expliciet in beeld!